همیشه یک خوراکی بسیار محبوب در آشپزی و همچنین یک داروی مهم پزشکی برای هزاران سال عسل تک نفره شکلی بوده است. در سرتاسر جهان، به نظر می‌رسید که اجداد ما به خوبی از فواید بسیاری از عسل برای سلامتی آگاه بودند.
اولین کاربرد شناخته شده آن به عنوان یک نسخه دارویی در قرص های گلی سومری یافت می شود که ممکن است تقریباً 4000 سال قدمت داشته باشند.
تقریباً 30 درصد از درمان های پزشکی سومری ها شامل عسل بود. در هند، عسل بخش مهمی از سیدا و آیورودا است سیستم های قدیمی و سنتی پزشکی.
در مصر باستان از آن برای درمان بیماری های پوستی و چشمی و همچنین به عنوان بانداژ طبیعی روی زخم ها و سوختگی ها استفاده می شد.
چندین فرهنگ دیگر نیز از عسل برای اهداف مختلف پزشکی استفاده کرده اند.
امروزه عسل مورد توجه بسیاری از تحقیقات علمی جامعه پزشکی قرار گرفته است که در حال بررسی و تایید کاربردهای متعدد عسل است که پیشینیان ما فکر می کردند.
عسل بسته به نحوه مصرف شما به روش های مختلفی بر بدن تأثیر می گذارد. اگر عسل را در آب ولرم مخلوط کرده و بنوشند، تأثیر مفیدی بر شمارش گلبول های قرمز خون (RBC) دارد.
گلبول های قرمز عمدتاً مسئول حمل اکسیژن در خون به قسمت های مختلف بدن هستند. مخلوط آب ولرم عسل سطح هموگلوبین خون را بالا می برد که از شرایط کم خونی مراقبت می کند.
کم خونی فقر آهن وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که دریافت یا جذب آهن در رژیم غذایی ناکافی باشد و ظرفیت حمل اکسیژن خون به خطر بیفتد.
کاهش ظرفیت حمل اکسیژن منجر به خستگی، تنگی نفس و گاهی اوقات افسردگی و سایر مشکلات می شود.
عسل با ایجاد ظرفیت حمل اکسیژن خون می تواند این مسائل را خنثی کند.
ساختن سطح اکسیژن در خون بسیار مهم است زیرا میزان سلامتی بدن و اینکه چقدر راحت خود را جوان می کند به سطح اکسیژن خون بستگی دارد.
